مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در شب نوزدهم
بشنوید ای عاشقان! احمد روایت می‌کند هر که می‌گوید علی، دارد عبادت می‌کند یا علی! شد بر تو نازل روح همراه ملک مطـلـع فجـر از جـبین تو روایت می‌کند لیلۀ قدر است افضل از هزاران ماه اگر قدر، از زهرای تو کسب فضیلت می‌کند پاک می‌گردد دو گوشی کز ثنایت بشنود پاک می‌گردد زبانی کز تو صحبت می‌کند گر که خلقت جمع گردد بر تولایت، خدا شعله‌های نار را سـرد و سلامت می‌کند دوستش دارد خدا و دوستش دارد رسول هر که بر آل تو ابـراز مـحـبـت می‌کـند خیر هر کس را که می‌خواهد خداوند علیم دوسـتـیِ تـو به قـلـب او عـنایت می‌کـند آیۀ اکـمـلت بر دوش نـبی تـکـلـیـف بود دین به تـأیـید تو تکـمـیل رسالت می‌کند سه هزار و سه ملک بر تو سلام آورده‌اند در شبی که مشکِ آب تو سقایت می‌کند می‌شود فهمید که از بعد "منذر"، "هاد" کیست هر کس آیـات بـرائت را قـرائت می‌کند نان و خرما روی دوش و سنگ بستن بر شکم بین خلق و خود، علی این‌گونه قسمت می‌کند طشت رسـواییِ باطل از سر بام اوفـتاد چون علی در مسجد کوفه قضاوت می‌کند هر قدم یک حج و در برگشت دو حج می‌شود آن مثالِ کعبه را هر کس زیارت می‌کند تا نجف را دید آدم، روی خاکش سجده کرد در بهشت آمد دوباره شکر نعمت می‌کند در عزایش قامت محراب‌ها از غم خمید در رثـایش منـبر از نـاله قـیامت می‌کند همچو خورشیدی شفق‌گون گشت در مغرب نهان آنکه با ایمای او خورشید، رجعت می‌کند نوحه‌خوانش جبرئیل است و میان آسمان نوحـه از ویـرانیِ رکـن هـدایت می‌کـند ای مسلمانان! به مسجد حرمت قرآن شکست گریه‌ها ختم رُسُل بر این مصیبت می‌کند بر روی سجاده‌اش گلبرگ‌های لاله ریخت مسجد از خون خدا، کسب طهارت می‌کند |